Testy na inteligencje

Krytyka testów IQ[edytuj]Wielu psychologów uważa, że jakieś testy psychometryczne dają zafałszowany i nadmiernie uproszczony obraz umiejętności duchowych i wewnętrznych ludzi, sztucznie ich selekcjonując na „silniejszych” i „niebezpieczniejszych”. Np. w publikacji The Mismeasure of Man profesor Stephen Jay Gould poddał druzgocącej krytyce podstawy naukowe testów psychometrycznych i szkoliłem, że są one zapewnij rodzajem „rasizmu naukowego”, szczególnie gdyby są stosowane, aby pokazać „wyższość” każdej grupy społecznej nad innymi (np. wyższość mężczyzn nad osobami czy „rasy żółtej” nad „białą”). (zob. norma (psychologia)). Z podobnych czynników w ZSRR od 1936 stosowanie testów było niezgodne.

Jakkolwiek same testy IQ są ciągle zagadnieniem bardzo niezgodnym z naukowego oraz wspólnego punktu widzenia, są one dalej dość szeroko łączone w doświadczeniach psychologicznych i socjologicznych, zwłaszcza z niedoborze innych, doskonalszych narzędzi pomiarowych. Naukowcy wykorzystujący je do doświadczeń są zazwyczaj myśl ich braków, oraz różni pracownicy noszą przeważnie skłonność do przeceniania osiąganych dzięki nim wyników.

Zwolennicy stosowania testów IQ wykazują, że występuje wiele pytań świadczących na piękne relacje między ilorazem inteligencji badanym tymi egzaminami oraz różnymi danymi statystycznymi, jakie toż zależności inaczej nie zostałyby nigdy odkryte. Np.:

Badania zakończone w Szkocji dowiodły, że mieszkańce z IQ głębszym niż 85 stanowią o 37% mniejszą możliwość dostania do 76. roku mieszkania niż mężczyzny o IQ piękniejszym niż 115.

Badania ukończone przez Charlesa Murraya w USA dowiodły silnej, pozytywnej zależności między wysokością rocznych przychodów i gustem IQ.

Kontrowersyjne badania zatytułowane IQ i zamożność narodów zaliczają się potwierdzać, iż mieszka wszystka pozytywna zależność między dochodem polskim na głowę a zwykłym IQ ludności danego terenie. Widać to pomimo dotyczyć zarówno z faktu, że „inteligentniejsze” narody lepiej sobie radzą, kiedy oraz z faktu, iż w znaczniejszych krajach istnieje szereg impulsów (lepsza edukacja, łatwiejszy wstęp do podłoży wiedz, więcej dowolnego terminu) mających wyższe IQ ludności.

Inny często wysuwany zarzut pod adresem tych egzaminów zostawia im niepotrzebne zawężanie zakresu badanych sprawności umysłowych, pomijając tak właściwe dla wszystkiego sztuce jak wiedza emocjonalna, zdolności artystyczne czy kreatywność. Testy IQ pracy nie są tak trafne i poważne jak testy inteligencji, analizy statystyczne danych wychodzących spośród nich nie upoważniają do określenia, że stanowi czynnik ogólny twórczości. Są testy starające się mierzyć inteligencję emocjonalną, są one przecież bardzo kontrowersyjne.

Poważnym zarzutem stanowi dodatkowo okazję sztucznego podniesienia swojego IQ poprzez systematyczny, długotrwały wysiłek w realizowaniu prostych zadań podawanych w testach inteligencji. Podkreśla to, że testy takie mierzą raczej szybkość rozwiązywania typowych, konkretnych problemów, niż umiejętność radzenia sobie w jakichś sytuacjach, co istnieje prawidłową oznaką inteligencji.